کبالت یک عنصر فرومغناطیس سخت، سفید نقره ای، براق و شکننده است. عضو گروه هشتم جدول تناوبی است. این عنصر از نظر شیمیایی فعال است و ترکیبات زیادی را تشکیل می دهد. کبالت در هوا پایدار است و تحت تأثیر آب قرار نمی گیرد، اما به آرامی توسط اسیدهای رقیق مورد حمله قرار می گیرد.
فرآیند فراوری کبالت از ضایعات کاتالیستی به گونه ای است که طی پروسه ای علمی، از ضایعات به ترکیبات شیمیایی با خلوص خیلی بالا می رسند. ترکیبات شیمیایی با کارکرد بالا در صنایعی هم‌چون رنگ، رنگدانه، کاتالیست، خودروسازی و صنایع آب‌کاری، کاربرد حیاتی دارد.
ﻣﻮارد ﻣﺼﺮف
- در بسیاری از آلیاژها (سوپرآلیاژها برای قطعات موتورهای توربین گازی، آلیاژهای مقاوم در برابر خوردگی، فولادهای با سرعت بالا، کاربیدهای سیمانی)
- در آهنرباها و رسانه های ضبط مغناطیسی
- به عنوان کاتالیزور برای صنایع نفت و شیمیایی
- به عنوان عوامل خشک کننده رنگ ها
- جوهر آبی کبالت
- در صنایع چینی، سفالگری، شیشه های رنگی، کاشی و جواهرات مینا
- استفاده از ایزوتوپهای رادیواکتیو، )کبالت –60 (، در درمان پزشکی و تاباندن به غذا به منظور حفظ غذا و محافظت از مصرف کننده